beheerder van de facebook groep: PHOENICIA: The history & legacy of the Phoenicians

dinsdag 9 juli 2013

Kanaanietisch voortraject deel 8 Schepping


          Schepping

          ‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑‑

          De teksten van Oegarit hebben tot nu toe geen echt scheppingsverhaal

          opgeleverd. Het blijft beperkt tot de almachtige EL, die de schepper is

          van de goden én van de mensen. Eenmaal dat gedaan, wordt het een rustige

          wijze, vaderlijke god en laat de daadkracht verder over aan anderen,

          zoals BAAL. EL is wel de stier als symbool voor kracht en

          scheppingskracht. Hij wordt 'bny bnwt' genoemd:schepper van geschapen

          zaken=gever van potentie. Het scheppingsverhaal blijft steken bij EL, de

          vriendelijke, meedogende en vader van de koning. Daarbij gaan de

          Kanaanieten meteen over naar de werkelijkheid en die is, dat ze een

          koning hebben, die door EL is aangesteld en dat schijnt voor hen alles

          te verklaren. De voorzitter van de goddelijke vergadering op de berg van

          de vergadering (har mFced in het Hebreeuws of Armageddon in het Grieks)

          verklaart voor hen kennelijk alles.

          Egypte, Mesopotamië en Griekenland gaan wel in op het ultieme begin,

          ofwel 'de eerste keer', ofwel een waterige chaos, die gescheiden wordt

          in zoet en zout water, of die gescheiden wordt in land en water.

          Toch zijn er in de diverse legenden van Oegarit toch aankopingspunten in

          een dergelijke scheppingsvoorstelling terug te vinden.

          Net zoals bij de Egyptenaren speelt de aanval van het water een

          belangrijke rol. In Egypte is er de NOEN (overstroming en vader der

          goden en is er de DEMIURG als aanjager). In Oegarit wordt gesproken van

          YAM‑ZEBUL (prins van de zee), ATHIRAT van de zee en kunnen we BAAL zien

          als de aanjager van cruciale gebeurtenissen. Wat te zeggen van de

          gulzigaards SJACHAR en SJALEM, die een lip aan de hemel en een lip aan

          de aarde zetten en alles daartussen veroberen.

          Tenslotte is er HIJAN/CHUSOR, die belangrijk is bij het begin van de

          wereld met al zijn uitvindingen.

          Pas bij de Feniciërs en dan nog uit de derde of vierde hand via o.a. bij

          Philo van Byblos komen we een echt scheppingsverhaal tegen.

 
          Zie o.a.:

          ‑ De schepping van de wereld, mythische voorstellingen in het oude

          nabije oosten, D.van der Plas, B.Becking, D.Meijer, Coutinho,

          Muiderberg, 1990.

 

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten